Η Αντισυνταγματικότητα των κομμάτων

Είναι πραγματικά άξιο απορίας ο τρόπος που η κοινή γνώμη έχει αποδεχθεί να χειραφετείται η πολιτική ζωή του τόπου από έννοιες όπως «κομματική πειθαρχία» ή και «κομματική γραμμή».

Η Βουλή των Ελλήνων χωρίστηκε σε κομματικά βιλαέτια.

Το Σύνταγμα αλλά και η Δημοκρατία, αν αυτό που ζήσαμε ή ζούμε μπορεί να ονομαστεί Δημοκρατία, καταλύονται καθημερινά από μικρές ομάδες που στην καθημερινότητά μας ονομάζουμε «κόμματα».

Άρθρο 51 παρ2 του Συντάγματος:

«Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.»

Ο Συνταγματικός Νομοθέτης νομίζω ότι είναι σαφής: Οι βουλευτές δεν αντιπροσωπεύουν τον Ελληνικό λαό, τους ψηφοφόρους τους ή το κόμμα τους.

Αντιπροσωπεύουν το Έθνος. Δεν είναι κομματικά εγκάθετοι.

Για όσους το κόμμα θέλει να διορίζει υπάρχει πρόβλεψη στο Σύνταγμα με την λίστα Επικρατείας.

Άρθρο 60 παρ1, «Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση»

Άρθρο 61παρ1.«Ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων.»

Το Σύνταγμα είναι κάτι περισσότερο από σαφές.

Κανένας βουλευτής δεν εξετάζεται με ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ για γνώμη ή ψήφο!

Τι ακριβώς είπαμε ότι κάνει η Επιτροπή Ιδεολογίας των κομμάτων;

Είναι το Καταστατικό του κόμματος υπεράνω του Συντάγματος;

Έχει δικαίωμα το κάθε κομματόσκυλο να ελέγχει τον, σύμφωνα με το Σύνταγμα, αντιπρόσωπο του Έθνους;

Έχει το δικαίωμα ο Πρόεδρος του κόμματος ή της κυβέρνησης να ελέγχει για την ψήφο του τον κάθε βουλευτή όταν το Σύνταγμα του δίνει «απεριόριστο δικαίωμα» γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση;

Το Σύνταγμα μάλλον είναι σαφές και ειδικά αυτές οι διατάξεις είναι χωρίς αστερίσκο.

Και όμως θεωρούμε φυσιολογικό και σύμφωνο με το Σύνταγμα να βλέπουμε έναν βουλευτή να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια του κόμματος ώστε να απολογηθεί για την ψήφο ή την γνώμη του.

Θεωρούμε φυσιολογική και σύμφωνη με το Σύνταγμα την ποινή της διαγραφής και άκουσον – άκουσον αυτήν της επίπληξης.

Θεωρούμε μαγκιά και επίδειξη πυγμής όταν ο Αρχηγός κόβει κεφάλια μέσα στην Βουλή.

Όμως το Σύνταγμα θεσπίζει άλλα…..

Το Σύνταγμα θέλει την αντιπαράθεση ΜΕΣΑ στην Βουλή και όχι πίσω από τις κλειστές πόρτες της κομματικής μαφίας και νομενκλατούρας.

Το Σύνταγμα ζητάει ανοιχτές συζητήσεις, στο φώς του ήλιου και μπρός στα μάτια του κυρίαρχου Λαού.

Το Σύνταγμα δεν φοβάται τις εκλογικές αναμετρήσεις.

Ίσως μάλιστα, θα έλεγα, τις επιδιώκει, θεωρώντας ότι φέρνουν σταθερότητα και εναλλαγή των προσώπων στην εξουσία και ευημερία στον λαό.

Το Σύνταγμα λοιπόν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο μας δείχνει τον ένοχο.

Η Δημοκρατία έχει προδωθεί από αυτούς που υποτίθεται την υπηρετούν.

Την ίδια μοίρα έχει και ή χώρα.