Monthly Archives: Μαρτίου 2015
15 δις euro από τις Ελβετικές καταθέσεις.
Πρωτοσέλιδα στον Ευρωπαϊκό τύπο οι καταθέσεις των Ελλήνων στην Ελβετία.
Πρωτοσέλιδα και στον Ελληνικό τύπο.
Δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο αληθεύουν τα εν λόγω δημοσιεύματα όταν μάλιστα μιλάν και για μαύρο χρήμα.
Όμως δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ!
Τι έγινε; Οι ύαινες μυρίστηκαν φρέσκο αίμα;
Όμως εμείς γιατί θα πρέπει να σκεπτόμαστε και να ενεργούμε με τον τρόπο που θέλουν οι δανειστές;
Ας υποθέσουμε ότι η Ελληνική κυβέρνηση εισπράττει αυτά τα 15δις.
Που θα πάνε αυτά τα χρήματα;
Μα φυσικά στο βαρέλι χωρίς πάτο του Ελληνικού χρέους.
Θεωρούμε πως το χρέος είναι βιώσιμο;
Θεωρούμε ότι δεν είναι επαχθές;
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να πληρωθεί μέχρι τελευταίας δεκάρας;
Ξεπουλήσαμε σχεδόν τα πάντα, διαλύσαμε ασφαλιστικά ταμεία, σύστημα υγείας, παιδεία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς τα τελευταία 5 χρόνια.
Αποτέλεσμα: Το χρέος δημόσιο και ιδιωτικό έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
Θα φύγουν, όταν φύγουν, αν φύγουν έχοντας αφήσει πίσω τους μόνο ερείπια.
Μαύρα λέει η DW τα λεφτά στην Ελβετία;
Μαύρα τα λέμε και εμείς!
Μέσα σε ένα βράδυ διέλυσαν το Τραπεζικό σύστημα της Κύπρου για να σώσουν τις Γερμανικές τράπεζες.
Από επίσημα χείλη ακούσαμε όχι λίγες φορές ότι η Ελλάδα θυσιάστηκε και θυσιάζεται στον βωμό της φούσκας του euro.
Και εμείς εκεί: Να βοηθήσουμε να διαλυθεί ότι Ελληνικό υπάρχει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά ανά τον κόσμο.
Να συνεχίσουμε να είμαστε τα καλά παιδιά, οι υπάκουοι μαθητές, τα θύματα.
Και απλά να ζητιανεύουμε λίγα ψωροεκατομμύρια για επισιτιστική βοήθεια, κάτι που μάλιστα θεωρήθηκε μονομερής ενέργεια από τους φίλους μας Γερμανούς.
Όχι. Οι δανειστές και εταίροι δεν ενδιαφέρονται για το δίκαιο και το νόμιμο.
Δεν τους ενδιαφέρει να γίνουμε ένα κανονικό κράτος.
Θέλουν μόνο την λεία τους.
Grexit: Δυστύχημα ή ευκαιρία;
Και ο πιο καλόπιστος παρατηρητής δεν θα μπορούσε παρά να μεταφράσει σε προτροπή για bank-run τις δηλώσεις του προέδρου του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, για σενάριο τύπου Κύπρου για την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα την επομένη ακόμα της ορκωμοσίας της, συνθηκολόγησε-συμβιβάστηκε, με τους Οικονομικούς Δολοφόνους της χώρας.
Υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα κάποιες λεκτικές διαφοροποιήσεις (Αριστερή πλατφόρμα, Κούγκι αντί της πραγματικότητας του Ζαλόγγου κλπ) αλλά απευθύνονται κατά κύριο λόγο στο εσωτερικό ακροατήριο και μάλλον επικυρώνουν παρά ακυρώνουν την πολιτική της υποτέλειας.
Η Διεθνής Μαφία, όμως, θέλει τα πάντα.
Από την στιγμή που η κερκόπορτα μιας χώρας ανοίγει, δεν σταματάει αν δεν την ρημάξει.
Ίσως όμως η τελευταία επιδρομή της, σε μια ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ χώρα, να είναι και το κύκνειο άσμα της.
Η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή, δεν είναι Βενεζουέλα, Ισημερινός ή Βραζιλία.
Η Ελλάδα είναι, ασχέτως της ελαττωματικής οικονομίας της, χώρα-μέλος του συστήματος.
Και το σύστημα ως γνωστόν είναι μια φούσκα.
Δεν έχει σημασία αν χθες, σήμερα, αύριο ή σε 10 χρόνια υπάρξει ένα Grexit.
Δεν έχει σημασία αν υπάρξει Grexit, Italexit, ή Spainxit.
Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
Η οικονομική Μαφία του πλανήτη θα ηττηθεί.
Το Grexit είναι μια ευκαιρία που με αγωνία θα πρέπει να αποζητά όχι μόνο η Ελλάδα αλλά όλοι οι σκλάβοι τούτου δω του πλανήτη.
Donatien Alphonse François Comte de Sade.
Πραγματικά απολαύσαμε στις κινηματογραφικές αίθουσες σε 3D την ρομαντική περιπέτεια «Τιτανικός»
Όπως και στην πρώτη του έκδοση το 1997 είχα μείνει άφωνος από την συμπεριφορά των επιβατών της Γ’ Θέσης.
Για τις ανάγκες της ταινίας υπήρχαν λίγες αντιδράσεις ( στο πραγματικό περιστατικό ακόμα λιγότερες) για την απόφαση του Πλοιάρχου να κλειδωθούν και να απομονωθούν οι επιβάτες της Γ’ Θέσης.
Σωτηρία μόνο για την Αριστοκρατία και μάλιστα με την σύμφωνη γνώμη ή έστω την ανοχή των πληβείων.
Οι αλυσίδες που κρατάνε δεμένο το μυαλό είναι πολύ ισχυρότερες από αυτές που κρατάνε δεμένα τα χέρια.
Για πρώτη φορά Αριστερά.
Και σε μια Αριστερή Κυβέρνηση θα πρέπει να δείξουμε ανοχή, κατανόηση, συγκαταβατικότητα, εμπιστοσύνη.
Έτσι μάθαμε, έτσι ξέρουμε, έτσι κάνουμε.
Και να που η Αριστερή Κυβέρνηση, ξεκίνησε και αυτή με την σειρά της το κυνήγι της Δόσης.
Της Δόσης που προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά δήλωνε πως δεν την χρειαζόμασταν.
Της Δόσης που απλά θα ανακύκλωνε τον φαύλο κύκλο του Ελληνικού αδιεξόδου.
Της Δόσης που δεν θα χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, αλλά όμως η αποδοχή της από μέρους της Κυβέρνησης θα ανάψει το πράσινο φως για την, ακόμα μια φορά, «εξυγίανση» του τραπεζικού συστήματος.
Ο Σαμαράς με έφτυνε, ο Τσίπρας και ο Καμμένος θέλουν να με κάνουν να πιστέψω ότι βρέχει.
Αγαπάει την Ευρώπη δήλωσε στο Der Spiegel ο κ. Τσίπρας.
Σύνδρομο της Στοκχόλμης αν δεν κάνω λάθος, ονομάζεται αυτό στην ψυχιατρική επιστήμη.
Ο Donatien Alphonse François Comte de Sade θα το ονόμαζε αλλιώς.
Άτιμη τυρόπιτα.
Τελικά η κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ανακάλυψε την αιτία όλων των κακών.
Τελικά η κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς βρήκε και αναγνώρισε την πηγή της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα.
Ακούστηκαν πολλά για την προς Θεσμούς Επιστολή Βαρουφάκη.
Νοικοκυρές, φοιτητές, αδέκαστοι τουρίστες, θα επιστρατευτούν προς πάταξη της φοροδιαφυγής και φυσικά ενάντια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η τυρόπιτα λοιπόν, ακόμα και για την Ριζοσπαστική Αριστερά, η τυρόπιτα φταίει για την χρεωκοπία της Ελλάδος.
Η τυρόπιτα, μαζί με την αστακο-μακαρονάδα που εσύ και εγώ απολαύσαμε, χωρίς να μοιραστούμε ένα μέρος της με τις φορολογικές αρχές της χώρας.
Χωρίς να αποδώσουμε την δεκάτην.
Τις προάλλες έπιασα την συζήτηση με έναν ταξιτζή.
Λαϊκισμός θα μου πουν κάποιοι αλλά ότι μαθαίνεις από όποιον και να το μαθαίνεις καλό είναι.
Έμαθα λοιπόν πως κάθε ταξί διανύει κατά μέσον όρο κάθε χρόνο γύρω στα 100.000 χιλιόμετρα. Μέση κατανάλωση 10lit ανά 100 χιλιόμετρα.
Υποθέτοντας (χωρίς να είμαι ειδικός) ότι το μερίδιο του κράτους στην αξία του καυσίμου είναι 1€ το λίτρο, βλέπουμε πως ο εν λόγω ταξιτζής πληρώνει στο κράτος κάθε χρόνο για το καύσιμο που χρησιμοποιεί 10.000€.
Πληρώνει επίσης, ας πούμε, 300€ τον μήνα για τις κοινωνικές δομές του κράτους. (ΟΑΕΕ, ΙΚΑ.)
300Χ12= 3600€ τον χρόνο.
Ας υποθέσουμε και πάλι ότι ο ταξιτζής του παραδείγματος καπνίζει.
360 ημέρες Χ 3€ ο φόρος στο πακέτο τα τσιγάρα= 1080€
10.000+3600+1080= 14.600€.
Ο εν λόγω μικρομεσαίος φοροφυγάς λοιπόν χωρίς καν να πλησιάσει το γκισέ της εφορίας, χωρίς να κόψει ή να πάρει ούτε μια απόδειξη, για μόνο το καύσιμο και τα τσιγάρα του πληρώνει κάθε χρόνο στο κράτος 15.000€.
Όμως σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις αυτός είναι ο φοροφυγάς.
Όπως και χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που σιγά-σιγά και η καθεμιά με την σειρά της κλείνουν.
Παράπλευρες απώλειες στον αγώνα της χώρας για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση, για να γίνουμε επιτέλους ένα κανονικό κράτος και να ξανακερδίσουμε το προνόμιο του δανεισμού από τις αγορές.
Η τυρόπιτα λοιπόν.
Αυτή η γ@μημένη τυρόπιτα σύντροφοι, αυτή η γ@μημένη τυρόπιτα συνταξιδιώτες του διαδικτύου φταίει που όλοι εμείς είμαστε αποκλεισμένοι από τις αγορές.
Και μην ξεχνάμε:
Η νέα εποχή των παγετώνων θα ξεκινήσει δευτερόλεπτα αμέσως μετά την έξοδο της χώρας από το euro.
Απόδραση από τον Παράδεισο.
Τα πάντα έχουν ένα τέλος.
Είτε είναι ωραία, είτε άσχημα.
Τέλος φαίνεται πως θα έχει και ο Παράδεισος του euro.
Όσο και αν η πλειοψηφία των Ελλήνων, 80%, απεύχεται για κάτι τέτοιο.
Το euro και η ΕΕ απέτυχαν σε όσα υποσχέθηκαν.
Στους περισσότερους από εμάς παραμένει η γλυκιά ανάμνηση και οι ιδέες όλων όσων αγωνίστηκαν για να την κτίσουν.
Όλων όσων αφιέρωσαν την ζωή τους για την δημιουργία μιας μη Γερμανικής Ευρώπης. Όλων όσων απέτυχαν.
Οι κανόνες του Παραδείσου της ΕΕ και του euro δεν σκοπεύουν σε τίποτε περισσότερο από τον ευνουχισμό κρατών και πολιτών.
Ίσως ήρθε η στιγμή για την Ελληνική Πολιτεία να σχεδιάσει μια απόδραση.
Όχι sex, μόνο φίλοι.
Ένα συναινετικό διαζύγιο με τις χώρες του euro και την ΕΕ μαζί με την ενεργοποίηση των θαμμένων δυνάμεων του Ελληνισμού θα μπορούσε να είναι η απάντηση.
Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση που να μην θυμίζει σε τίποτε τις κυβερνήσεις των τελευταίων 180 ετών.
Μια κυβέρνηση χωρίς τα χαρακτηριστικά της υποτέλειας ή της δουλοπρέπειας.
Μια κυβέρνηση που να στηριχθεί μόνο στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
toufekiastoskotadi 