Monthly Archives: Απρίλιος 2015
Το Αλάθητο.
Κτύπησε κόκκινο στα ΜΜΕ η αντιπαράθεση της οικογένειας Βαρουφάκη με καμιά 40ριά Έλληνες πολίτες, κατά την διάρκεια του δείπνου που το συγκεκριμένο ζευγάρι είχε σε γνωστό εστιατόριο της οδού Βαλτετσίου στα Εξάρχεια.
Και μάλλον θα μείνω σκεπτικός στην προσπάθεια του Υπουργού αλλά και των ΜΜΕ να πείσουν για το αίσιο τέλος.
Όχι δεν θα ισχυριστώ ότι στο εν λόγω επεισόδιο έγινε τίποτε περισσότερο από ότι, το Υπουργείο, τα ΜΜΕ, και οι φίλα προσκείμενες προς τους διαμαρτυρόμενους σελίδες, ανέφεραν.
Το πρόβλημα είναι αλλού.
Και δεν είναι στην Βαλτετσίου, στην Θεμιστοκλέους ή στην Ναυάρχου Νοταρά.
Το πρόβλημα είναι σε όλη την Ελλάδα.
Δεν ακούμε, δεν καταλαβαίνουμε ή μάλλον δεν θέλουμε να καταλάβουμε.
Ο καθένας από εμάς έχει τόσο ποτιστεί από προκάτ ιδέες που έχουν γίνει όχι δεύτερο πετσί μας, αλλά ακόμα και η ίδια η ύπαρξή μας.
Δεν ανεχόμαστε καν διαφορετική γνώμη.
Το Αλάθητο μας καθοδηγεί.
Είναι χιλιάδες οι φορές που αντί για πολιτικός λόγος ακούγεται, και ζητώ συγνώμη από τον συμπαθή φίλαθλο, το «άντε γειά» του Τσουκαλά.
Και φυσικά αναπόσπαστο τμήμα αυτού του αλάθητου είναι ο Ηγέτης.
Τίποτε δεν έχει την ικανότητα να επεξεργαστεί ο Εγκέφαλος και απλά μένει στις εντυπώσεις, στο έτοιμο φαγητό.
Ομάδες, εύκολα προβλέψιμες, εύκολα καθοδηγούμενες.
Πόσος χρόνος έχει περάσει, αλήθεια, από την Άνοιξη των «Αγανακτισμένων»;
Ποιος αλήθεια θυμάται με πόση αμηχανία, το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο της χώρας και αυτή ακόμα η κοινωνία, τους αντιμετώπισε;
Ποιος είδε, θυμάται τις limo του ΠτΔ αλλά και του Πρωθυπουργού με «σπασμένα τα φρένα» να ζητούν καταφύγιο στην Βουλή;
Ίσως περισσότερο και από αυτές τις σημαίες, η Άρχουσα Τάξη, φοβάται την απουσία σημαιών.
Και ποιος ξέρει, αν εκείνες τις μέρες δεν έκαναν την εμφάνισή τους τα όργανα συστημικού κόμματος, ίσως σήμερα τα πράγματα στην Ελλάδα ή και στην Ευρώπη να ήταν διαφορετικά.
Πόσο πιο χαμηλά ακόμα, κ Τσίπρα;
«Με την κατασκευή του πρώτου κρίκου σφυρηλατείται μια αλυσίδα.
Η πρώτη ομιλία που θα λογοκριθεί, η πρώτη σκέψη που θα απαγορευθεί, η πρώτη ελευθερία που θα απομειωθεί, μας αλυσοδένει όλους, μα όλους οριστικά.»
Πόντο-πόντο ξηλώνεται το πουλόβερ της Αριστεράς.
Ακόμα μια Κυβέρνηση στην Ελληνική Ιστορία που μόνος της σκοπός είναι, να αποδείξει πως είναι ανεξάρτητη και δεν παίρνει εντολές από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής.
Με απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης, φυσικά-φυσικά, καρατομήθηκε από την διαπραγματευτική ομάδα με τους «Θεσμούς» ο Υπουργός κ. Βαρουφάκης.
Οπωσδήποτε κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θεωρηθεί από τους Εταίρους και Δανειστές ως «μονομερής ενέργεια» γιατί δεν είδαμε να συμβαίνει κάτι ανάλογο και από πλευράς Γερμανίας με την ταυτόχρονη, ας πούμε, καρατόμηση του κ. Wolfgang Schäuble ή εν τέλει του κ. Jeroen Dijsselbloem, που σύμφωνα με την καταγγελία του Πρωθυπουργού στον τηλεοπτικό σταθμό STAR βοήθησε στην εξαπάτηση της κυβέρνησης κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Αν η Ανεξάρτητη Κυβέρνηση της Ελλάδος “έδωσε” τον κ. Βαρουφάκη, ώστε να βοηθήσει στην επιτυχία των διαπραγματεύσεων γιατί δεν προχώρησε σε κάτι αντίστοιχο π.χ. και η κυβέρνηση της Γερμανίας ή η ΕΕ;
Ο κ. Τσίπρας αρχίζει να ρίχνει τις πρώτες πινελιές για το πορτραίτο που θα μείνει στην ιστορία!
Μάθαμε πως μετά από, αίτημα-προτροπή-παράκληση-πληροφόρηση, των Θεσμών η Ελληνική Κυβέρνηση πήρε την απόφαση επιβολής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για μεταφορά των διαθεσίμων Δήμων, Περιφερειών, αλλά και σήμερα των ΤΕΙ, στην Τράπεζα Ελλάδος.
Κύριε Τσίπρα εύκολα μπορεί κάποιος να κατανοήσει τον λόγο που σας έκανε να προβείτε σε αυτήν την ενέργεια και δεν υπάρχει κάποιος που θα σας κατηγορήσει για αυτό.
Αλλά έπρεπε να προσπαθήσετε με νύχια και με δόντια ώστε να πείσετε Δήμαρχους και Περιφερειάρχες για το πατριωτικό καθήκον αυτής της επιλογής;
Ξανά να μην ακουστεί η παραμικρή αντίρρηση για τους μύχιους πόθους της Τρόικα;
Ξανά θα πρέπει να αποδείξει η χώρα, ότι κατοικείται από πρόβατα επί σφαγήν;
Και ποιο θα είναι το επόμενο σας βήμα κ. Πρόεδρε;
Πως θα δικαιολογήσετε την ιδιοκτησία της Θέλησης των Πιστωτών;
‘Η μάλλον αφήστε, η Bild, η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), και κάμποσες άλλες φυλλάδες έχουν δώσει την απάντηση.
Η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά πέτυχε, και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο, να αναδείξει τις διαφορές που έχει ο οικοδόμος με τον φορτηγατζή, τον ταξιτζή, τον ναυτικό, με τον δάσκαλο, με τον φαρμακοποιό ή και ακόμα-ακόμα με τον φούρναρη.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα μπορούσε να μείνει εκεί ή τουλάχιστον μόνο εκεί.
Βρίθουν τα πρωτοσέλιδα της Εσπερίας από τον πλούτο που οι Έλληνες έχουν συσσωρεύσει στην Ελβετία, στην Σιγκαπούρη, ακόμα και στα Νησιά του Σολομώντος. Σιγήν ιχθύος για την SIEMENS, την BENZ, την BAYER, ή την BASF.
Και κανένας δεν θα είχε αντίρρηση ακόμα και να δημευθούν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία αν η δήμευση ήταν αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης του ελληνικού κράτους και νομοθεσίας που σκοπό θα είχε να προστατέψει την ευημερία του Ελληνικού λαού.
Όμως είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, πως πίσω από κάθε νομοθέτημα, πίσω από κάθε κίνηση βρίσκεται κάποιος κύριος με κουκούλα, που δείχνει από πού και με ποιόν τρόπο θα γίνει ποιο προσοδοφόρα η ληστεία και η υφαρπαγή της λείας.
Πόντο-πόντο ξηλώνεται το πουλόβερ της Αριστεράς.
Κρίκο-κρίκο κεντάνε τις αλυσίδες μας.
Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.
Με την υπερψήφιση από την Βουλή της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) για τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων, συμπληρώθηκε τρίμηνο για την πρώτη αντιμνημονιακή κυβέρνηση της χώρας.
Ένα τρίμηνο που, πιστεύω, ότι δεν έκανε κανέναν από εμάς πιο σοφούς.
Είναι τόσα τα αντιφατικά μηνύματα που στέλνει η κυβέρνηση, στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, που ακόμα και αν κάποιος έχει ως μόνη πηγή ενημέρωσης την ΑΥΓΗ ή το site των ΑΝΕΛ θα νοιώσει μπερδεμένος.
Είναι πραγματικά δύσκολος ο γρίφος που πρέπει να λύσει το δίδυμο Τσίπρα- Καμμένος και γίνεται ακόμα πιο δύσκολος αν κάποιος προσπαθήσει να μετρήσει σε αυτόν και τον παράγοντα της «Δημιουργικής Ασάφειας».
Τελικά μας χρειάζονται τα χρήματα της ΕΕ και του ΔΝΤ;
Χρεωκοπία εντός ή εκτός του euro;
Θα συρθούμε σε άτακτη χρεωκοπία, σε συντεταγμένη ή θα ακολουθήσουμε την συνταγή Σαμαρά, χωρίς τον Σαμαρά αλλά με αριστερά αναλγητικά;
Η χώρα έχει Νέα Κυβέρνηση.
Τρείς μήνες δεν είναι μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά δεν είναι και μικρό.
Τρείς μήνες προσπαθώντας για την εκταμίευση μιας Δόσης που δεν θέλουμε.
Και σε αυτό το τρίμηνο, αν κάποιος αφαιρέσει την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε.
Απολύτως τίποτε ιδιαίτερα για τον ιδιωτικό τομέα της Οικονομίας, που σηκώνει και θα σηκώσει το 90% του βάρους από την όποια κυβερνητική απόφαση.
Και ίσως να έχει δίκιο η κυβέρνηση.
Η Ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη για οτιδήποτε.
«Ψωμί και ελιά και Κώτσο Βασιλιά» ήταν το σύνθημα που συσπείρωνε τις μάζες μόλις λίγες δεκαετίες πριν.
Στην θέση του Κώτσου ας βάλει κάποιος το euro.
Και όμως η χώρα αιμορραγεί, ψυχορραγεί για κάποιους άλλους.
Κουβαλάει φορτίο δυσανάλογο των αμαρτημάτων της.
Δημόσιο χρέος, ιδιωτικό χρέος, ανεργία, απορρύθμιση επιχειρηματικότητας, υπογεννητικότητα, φυγή κεφαλαίων, εξοστρακισμός εγκεφάλων και μια κοινωνία βαθιά διχασμένη και ηττημένη.
Με ή χωρίς την Δόση, με ή χωρίς το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (καλά που το θυμήθηκα; ) η χώρα έχει ήδη υποθηκεύσει στον βωμό του euro, όχι μόνο τα ασημικά της αλλά και τις ζωές των επομένων γενεών.
Γιατί ακόμα και αν σκίσουμε, με έναν νόμο, το μνημόνιο, οι υποχρεώσεις της χώρας που απορρέουν από την δανειακή σύμβαση αλλά και η κηδεμονία των εταίρων δεν αφήνουν περιθώρια, ακόμα και για τους πιο αισιόδοξους.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σιγά αλλά σταθερά φαίνεται να διολισθαίνει στον τρόπο σκέψης των δανειστών και εταίρων.
Ελπίζω, εύχομαι, ευελπιστώ να υπάρχουν και «δεύτερες σκέψεις».
Γιατί είναι ντροπή για την κοινωνία μας να θυσιάσει τις επόμενες γενιές μόνο και μόνο για να καταστήσει διαχειρίσημο τον εξανδραποδισμό της.
Το μέλλον μας διαγράφεται σκοτεινόν και αβέβαιο.
Ήταν κάπου εκεί στα 1929, στην Αμερική, την εποχή του Μεγάλου Κράχ.
Ήταν τότε, που μέσα σε λίγες μέρες μια υπερδύναμη γονάτισε οικονομικά.
Τα εργοστάσια ήταν εκεί, το ίδιο και οι εργάτες, οι δρόμοι, τα αγαθά, οι καταναλωτές.
Όμως έλειπε το καύσιμο, και αυτό, στην περίπτωσή μας, ήταν το ΧΡΗΜΑ.
Η FED (Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ) περιόρισε την κυκλοφορία του χρήματος κατά 1/3. Η FED για τους όποιους λόγους μπορεί να επικαλεστεί απέσυρε από την κυκλοφορία το 1/3 των χρημάτων που κυκλοφορούσαν στις ΗΠΑ.
Ήταν η εποχή που μεγαλούργησε ο σορτάκιας Irving Kahn!
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σήμερα στην χώρα, άσχετα με τον τρόπο που ένας οικονομολόγος, ένας πολιτικός ή ένας πολίτης το επεξηγεί.
Η ECB ( Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και το ΔΝΤ, αποσύρουν σε τακτική βάση τεράστιες ποσότητες χρήματος από την Ελληνική Επικράτεια και θα συνεχίζουν να το κάνουν (σύμφωνα με όσα έχουμε υπογράψει) για τα επόμενα 40 χρόνια.
Και αυτή η απόσυρση χρήματος δεν ξεκίνησε το ’09 όπως πολλοί θέλουμε να πιστεύουμε. Το ’09 μπήκε απλά πωλητήριο στην χώρα. Η απόσυρση είχε αρχίσει όταν το χρηματιστήριο «έβλεπε» τις 6000 μονάδες όπως ο Σεργκέι Μπούμπκα τα 4 μέτρα ή όταν από την μια μέρα στην άλλη το σέλινο τριπλασίασε την τιμή του.
Ναι ο γράφων είναι παλιός. Έζησε σε μια εποχή που αδυνατούσε να καταλάβει γιατί ο Γερμανός αγόραζε το καρπούζι σε φέτες.
Έτσι λοιπόν ο καθημερινός πολίτης θεωρεί ότι αυτή η ποσότητα χρήματος είναι χρέος και πρέπει να πληρωθεί, ο πολιτικός μιλά για διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας και ο οικονομολόγος θα αναφέρει όλα όσα διδάχθηκε στην Εσπερία.
Όμως μονεταριστές όπως ο Μίλτον Φρίντμαν ή και ακόμα-ακόμα ο πρώην Πρόεδρος της FED, Ben Bernanke, θεωρούν ως αιτία του Μεγάλου Κραχ στις ΗΠΑ, όχι τους τεμπέληδες εργάτες, ούτε τους διεφθαρμένους πολιτικούς αλλά την FED, την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα μας επέτρεψαν να πιστεύουμε, ότι φταίει ο τυροπιτάς και ο Άκης ή ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας.
Έτσι λοιπόν η Ελληνική Κυβέρνηση, η όποια Ελληνική Κυβέρνηση θεωρεί ότι ανταλλάσσοντας περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου και τον ιδρώτα των πολιτών της, με χαρτάκια τυπωμένα στο Εξωτερικό, θα φέρει τη ανάπτυξη στον τόπο.
Το Μέλλον μας Διαγράφεται Σκοτεινόν και Αβέβαιο.
Από το αυτί και στον δάσκαλο.
Λένε πως μια φωτογραφία ισούται με χίλιες λέξεις.
Αλλά μια γελοιογραφία με ακόμα περισσότερες.
Ειδικά όταν μάλιστα όταν αυτή έρχεται από τα βάθη του χρόνου για να μας θυμίσει πως δεν αλλάξαμε.
Ποτέ το πάθημα δεν έγινε μάθημα.
Τούτη δω η χώρα πάντα από το αυτί και στον δάσκαλο.
Ποτέ δεν ενηλικιωθήκαμε.
Ποτέ δεν είδαμε τις άπειρες δυνατότητες του Ελληνισμού.
Πάντα στις παρυφές της Ευρώπης, πάντα περιμένοντας την κηδεμονία και την νουθεσία των Ισχυρών.
Πάντα ο φτωχός συγγενής, που ζει στην σκιά των πλουσίων και που θα πρέπει να είναι υπόχρεος, ευτυχισμένος με την γενναιοδωρία τους.
Και δεν έχει σημασία αν ο Ισχυρός της στιγμής βρίσκεται στην Δύση ή στην Άγρια Δύση, στην Ανατολή ή στην Άπω Ανατολή.
Εμείς θα τρέξουμε να του υποβάλουμε τα σέβη μας.
Εμείς θα τρέξουμε να υποστηρίξουμε τα συμφέροντά του, ακόμα και τις κρυφές του επιθυμίες.
Αυτό το έθνος ποτέ δεν θα ενηλικιωθεί.
Διαπραγμάτευση εθελόδουλων.
Γέμισε η χώρα δημοκράτες.
Βρίσκονται παντού.
Στο καφενείο, στο internet, στις εφημερίδες, στα κανάλια. Παντού.
Και όλοι συμφωνούν σε ένα σημείο: «Ο Τσίπρας πήρε εντολή να διαπραγματευτεί εντός ΕΕ και euro.»
Είναι καλό για κάποιους να θυμούνται την Δημοκρατία και την λαϊκή εντολή.
Όμως που ήταν αυτοί οι κάποιοι, όταν μπήκαμε στο euro και στην ΕΕ;
Βασικό σύνθημα του Αντρέα το ’81 ήταν «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και με αυτό, το σύνθημα, πήρε τις εκλογές.
Κανένας δεν θυμάται τον κ. Σημίτη να ρωτά τους Έλληνες πολίτες (όπως έκαναν αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες αν νοιώθει έτοιμος, αν θέλει να μπει στον club των υποδούλων.
Αλήθεια κατάλαβε κανείς τι ακριβώς είπε ο GAP στο Καστελόριζο;
Μια από τις σοβαρότερες πολιτικές επιλογές, για την χώρα, με φόντο τα ήρεμα νερά του Αιγαίου και χωρίς να αναφέρει τις λέξεις IMF, ΕΚΤ, ή πείνα.
Είχε εντολή ο GAP να παραδώσει αμαχητί την χώρα στους διεθνείς εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου;
Είχε εντολή ο κ. Σαμαράς την αμέσως επομένη της εκλογής του να αποδεχθεί την «ιδιοκτησία του μνημονίου» (μόνο βάρβαροι θα μπορούσαν να συντάξουν αυτόν τον όρο) και να παραδώσει Γη και Ύδωρ;
Μάλιστα.
Και σήμερα ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να δεσμευτεί από την Εντολή!
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ‘πρώτη φορά Αριστερά’.
Ο Τσίπρας δεν είναι Αριστερός ή τουλάχιστον δεν έχει κοινά σημεία με τους Αριστερούς που ξέρω εγώ: Τον Χριστό και τον Τσε.
Ο κ. Τσίπρας λίγα μόνο 24ωρα μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησής του έχασε τα φτερά του.
Είναι εύκολο να το δεις. Έχει πάψει πια να κοιτάζει κατάματα τον φακό, τους ψηφοφόρους του, τους Έλληνες πολίτες.
Ζητά έντιμο συμβιβασμό. Απαιτούν παράδοση άνευ όρων.
Ζητά ψίχουλα για τους πολίτες που πένονται, του δείχνουν το δάκτυλο, και του θυμίζουν, ότι κυβερνά μια χώρα υποδούλων, μια χώρα χωρίς δικαιώματα.
Απαιτούν, δημοκρατικά, να διαπραγματευτεί μέσα από τα κάγκελα της φυλακής.
Αργύρης Σφουντούρης
Αργύρης Σφουντούρης ο Άγνωστος Έλληνας.
Εν έτει 2015 η Ελλάδα γνωρίζει τον Αργύρη Σφουντούρη και μάλιστα τον γνωρίζει μέσα από μια εκπομπή του ZDF, του δεύτερου καναλιού της κρατικής Γερμανικής τηλεόρασης.
Για 70 ολόκληρα χρόνια ο Αργύρης Σφουντούρης ήταν ανύπαρκτο πρόσωπο για την Ελληνική κοινωνία και τις Ελληνόφωνες κυβερνήσεις της.
Και ίσως ακόμα ο ιστορικός του μέλλοντος να θεωρήσει την ζωή του και τους αγώνες του ως δηλητήριο για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Άλλωστε η σφαγή του Διστόμου σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη δεν είναι τίποτε περισσότερο από «μέτρο στα πλαίσια της διεξαγωγής του πολέμου».
Και μάθαμε τον Αργύρη Σφουντούρη από το ZDF.
Η χώρα που θεώρησε νόμιμο και ηθικό να φυλακίσει τον Κολοκοτρώνη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, και να εκτελέσει τον Μπελογιάννη, δεν θα μπορούσε να γνωρίζει τίποτε για τον Αργύρη Σφουντούρη.
Τούτη δω η χώρα απεχθάνεται και αγνοεί κάθε τι Ελληνικό.
Τούτη δω η χώρα και η Άρχουσα Τάξη της, χρόνια τώρα τιμά μόνο τον ραγιαδισμό.
toufekiastoskotadi 