Αρχεία Ιστολογίου
Το μέλλον μας διαγράφεται σκοτεινόν και αβέβαιο.
Ήταν κάπου εκεί στα 1929, στην Αμερική, την εποχή του Μεγάλου Κράχ.
Ήταν τότε, που μέσα σε λίγες μέρες μια υπερδύναμη γονάτισε οικονομικά.
Τα εργοστάσια ήταν εκεί, το ίδιο και οι εργάτες, οι δρόμοι, τα αγαθά, οι καταναλωτές.
Όμως έλειπε το καύσιμο, και αυτό, στην περίπτωσή μας, ήταν το ΧΡΗΜΑ.
Η FED (Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ) περιόρισε την κυκλοφορία του χρήματος κατά 1/3. Η FED για τους όποιους λόγους μπορεί να επικαλεστεί απέσυρε από την κυκλοφορία το 1/3 των χρημάτων που κυκλοφορούσαν στις ΗΠΑ.
Ήταν η εποχή που μεγαλούργησε ο σορτάκιας Irving Kahn!
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σήμερα στην χώρα, άσχετα με τον τρόπο που ένας οικονομολόγος, ένας πολιτικός ή ένας πολίτης το επεξηγεί.
Η ECB ( Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και το ΔΝΤ, αποσύρουν σε τακτική βάση τεράστιες ποσότητες χρήματος από την Ελληνική Επικράτεια και θα συνεχίζουν να το κάνουν (σύμφωνα με όσα έχουμε υπογράψει) για τα επόμενα 40 χρόνια.
Και αυτή η απόσυρση χρήματος δεν ξεκίνησε το ’09 όπως πολλοί θέλουμε να πιστεύουμε. Το ’09 μπήκε απλά πωλητήριο στην χώρα. Η απόσυρση είχε αρχίσει όταν το χρηματιστήριο «έβλεπε» τις 6000 μονάδες όπως ο Σεργκέι Μπούμπκα τα 4 μέτρα ή όταν από την μια μέρα στην άλλη το σέλινο τριπλασίασε την τιμή του.
Ναι ο γράφων είναι παλιός. Έζησε σε μια εποχή που αδυνατούσε να καταλάβει γιατί ο Γερμανός αγόραζε το καρπούζι σε φέτες.
Έτσι λοιπόν ο καθημερινός πολίτης θεωρεί ότι αυτή η ποσότητα χρήματος είναι χρέος και πρέπει να πληρωθεί, ο πολιτικός μιλά για διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας και ο οικονομολόγος θα αναφέρει όλα όσα διδάχθηκε στην Εσπερία.
Όμως μονεταριστές όπως ο Μίλτον Φρίντμαν ή και ακόμα-ακόμα ο πρώην Πρόεδρος της FED, Ben Bernanke, θεωρούν ως αιτία του Μεγάλου Κραχ στις ΗΠΑ, όχι τους τεμπέληδες εργάτες, ούτε τους διεφθαρμένους πολιτικούς αλλά την FED, την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα μας επέτρεψαν να πιστεύουμε, ότι φταίει ο τυροπιτάς και ο Άκης ή ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας.
Έτσι λοιπόν η Ελληνική Κυβέρνηση, η όποια Ελληνική Κυβέρνηση θεωρεί ότι ανταλλάσσοντας περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου και τον ιδρώτα των πολιτών της, με χαρτάκια τυπωμένα στο Εξωτερικό, θα φέρει τη ανάπτυξη στον τόπο.
Το Μέλλον μας Διαγράφεται Σκοτεινόν και Αβέβαιο.
Όλα βαίνουν καλώς.
Τιμήθηκε στο ακέραιο και αυτή η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου.
Ομολογουμένως η ξανθιά δίμετρη δασκάλα έκλεψε τις εντυπώσεις στην Αθήνα.
Η Χ.Α. αν και επισήμως απούσα σε αρκετές περιπτώσεις, έριξε την βαριά της σκιά, με αποτέλεσμα οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, να μην αφεθούν ελεύθερες στην προβολή του θεάρεστου έργου των, αλλά και των δημοκρατικών τους ιδεωδών.
Κάγκελα, υπήρχαν παντού, αλλά κανένας ποια δεν αμφισβητεί την δημοκρατική τους αναγκαιότητα.
Ο ΠτΔ. ανέφερε την λέξη «εκβιασμός» αλλά στην ηλικία του δεν μπορεί και δεν πρέπει κανείς να του δίνει σημασία. Άλλωστε υπάρχει εκεί για να στέκεται ακίνητος και για να βάζει υπογραφές.
Στα ΜΑΤ για μια ακόμα φορά δόθηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος. Έδειξαν πως θα πρέπει να γίνονται οι παρελάσεις σε μια πολιτισμένη, Δυτική Δημοκρατία.
Και για να επισφραγιστεί το ομόψυχο των Ελλήνων, επιτέλους οι συνιστώσες του Σύριζα συμφώνησαν με τον Πάγκαλο, για την μη αναγκαιότητα του να κατεβαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι τα τανκ στις πόλεις.
Κάποιοι υψώσαμε σημαία στα μπαλκόνια, κάποιοι άλλοι όχι.
Είδα σε κάποια μπαλκόνια και δυο τρείς σημαίες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και σε άλλα τόσα της ΕΕ. Δεν έχει σημασία. Σε δημοκρατία ζούμε. Ο καθένας δικαιούται να λέει και να πιστεύει ότι θέλει, αρκεί να συμφωνεί σε αυτό η εθνική μας συνείδηση, ο κ. Πορτοσάλτε δηλαδή.
Μεθυσμένο λοιπόν το έθνος από την δόξα που απλόχερα χάρισε στον εαυτό του.
Ξέχασε, δεν βλέπει, δεν καταλαβαίνει όλα όσα συμβαίνουν γύρω του.
Οι τελάληδες του μνημονίου πέτυχαν τον σκοπό τους.
Μεγάλο μέρος των πολιτών αναλώνεται στην αντιμετώπιση του εχθρού που τα media δημιούργησαν και προβάλουν. Δεν υπάρχουν ποια αντιμνημονιακοί και μνημονιακοί, μόνο φασίστες και αντιφασίστες.
Και μια και μίλησα για αντιμνημονιακό τόξο, είναι ώρα να καλωσορίσουμε και τους ΑΝΕΛ στις μνημονιακές δυνάμεις.
Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου, ημέρα του ΟΧΙ, ένας ακόμα «αντιμνημονιακός» ξαναγύρισε στο μαντρί και είπε το δικό του ΝΑΙ στο euro.
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος ακολούθησε τους κ. Σαμαρά και Τσίπρα και δήλωσε και αυτός υποταγή στο euro.
Από την «δημιουργική καταστροφή» της ιδρυτικής διακήρυξης των ΑΝΕΛ φτάσαμε στο «δεν θα χαρίσουμε σε κανέναν το euro».
Σαν να μην ήταν και είναι το euro η βάση που στηρίζει όλα όσα συμβαίνουν αυτήν την στιγμή στην χώρα.
Σαν να μην είναι η ΕΚΤ, εκδότρια τράπεζα του euro, μια από τις τρείς συνιστώσες της Τρόικα, μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Σαν να μην ήταν η ΕΚΤ που απείλησε με διακοπή χρηματοδότησης της Κυπριακές Τράπεζες, με αποτέλεσμα να συνθηκολογήσει και να παραδοθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.
Όλα βαίνουν καλώς.
Δεν πιστεύω στο euro.
Δεν πιστεύω στο euro. Δεν πιστεύω σε αυτό που λέγεται Ευρώπη των Λαών, Δημοκρατική Ευρώπη.
Και δεν πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει (η Ευρώπη) όπως όλα τα κόμματα της Βουλής αφήνουν να εννοηθεί.
Σε τούτην την μάχη η χώρα είναι μόνη χωρίς τους εταίρους της.
Και όσο για τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης, κάποιοι μας βλέπουν σαν βάρος, κάποιοι άλλοι με συμπάθεια σαν η χώρα των διακοπών τους αλλά όλοι θα αναστέναζαν με ανακούφιση αν δεν υπήρχαμε.
Δημοκρατική Ευρώπη: Μόνο σαν αστείο μπορεί να λεχθεί.
Το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι ένας θεσμός μόνο για το θεαθήναι.
Η Ευρώπη κληρονόμησε την Δημοκρατία αλλά την μισεί.
Οι αποφάσεις βγαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των Βρυξελών.
Γιατί δεν γίνεται ένα δημοψήφισμα σε όλη την Ευρώπη για το Ελληνικό Ζήτημα;
Όσες φορές οι γραφειοκράτες της Ευρώπης έχουν απευθυνθεί στους λαούς για επικύρωση των αποφάσεών τους έχουν εισπράξει ένα μεγάλο ΟΧΙ. Βλέπε ευρωπαϊκό σύνταγμα και euro σε όσες χώρες διεξήχθη δημοψήφισμα.
Το euro είναι ένα εικονικό νόμισμα. Η ΕΚΤ, όπως και η Τ.της Ε. σαν παράρτημά της ελέγχονται μόνο από τον εαυτό τους.
Ολόκληρη η Ν. Ευρώπη αναστενάζει κάτω από την Γερμανική μπότα.
Οικονομίες όπως αυτή της Κύπρου, που δεν είχε ποτέ πρόβλημα, της Ιταλίας της Γαλλίας αρχίζουν να δείχνουν συμπτώματα σήψης.
Οι Έλληνες (τα Ελληνικά κόμματα) συνεχίζουν να βλέπουν το euro και την Ε.Ε σαν το Άγιο Δισκοπότηρο.
Ίσως να φταίει και το DNA μας, το DNA του σκλάβου.
Γιατί δεν μπορεί να προτιμάς να θυσιάσεις μια γενιά ολόκληρη, ίσως και παραπάνω, μόνο και μόνο για να μην πουν οι ξένοι ότι δεν είμαστε εχέγγυοι.
Δεν γίνεται να έχεις το euro στην τσέπη και την ίδια στιγμή, ό ένας μετά τον άλλο η πολίτες σου να βουτούν από τις ταράτσες.
Δεν γίνεται να έχεις το euro στην τσέπη και την ίδια στιγμή τα παιδιά να λιποθυμούν από την πείνα ή να κλείνουν σχολεία λόγω έλλειψης πετρελαίου.
Δεν μπορεί να προστατεύεις το euro και την ίδια στιγμή να εξαναγκάζεις σε αργό και επώδυνο θάνατο τους καρκινοπαθείς.
Να εξολοθρεύεις κάθε αδύναμο άτομο στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να γίνεις δεκτός σε ένα club τοκογλύφων.
Δεν πιστεύω στο euro.
Δεν πιστεύω στην Ε.Ε.
Πρέπει σαν χώρα, σαν λαός να βγάλουμε από την πρίζα αυτό το δικτατορικό μόρφωμα.
Και είμαι σίγουρος ότι οι υπόλοιποι λαοί του πλανήτη θα επιδοκιμάσουν αυτήν μας την κίνηση.
Ελεύθερη πτώση.
2012. Η Ελλάδα σε ελεύθερη πτώση.
Και μάλλον δεν υπάρχει αλεξίπτωτο ή έστω σχοινί ασφαλείας.
Παραδώσαμε, και καθημερινά παραδίδουμε, όλα μας τα όπλα στους δανειστές.
Οι τηλεοράσεις αγωνιούν για τον αν θα λάβουμε την επόμενη δόση. Των 31 δις, λες και το πρόβλημα της χώρας είναι τα χρήματα.
Για την ελληνική Άρχουσα Τάξη, ίσως πραγματικά να είναι αυτό το πρόβλημα.
Αμφιβάλω όμως αν είναι για την χώρα.
Η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. μετά στο euro, και τέλος η υπαγωγή μας στην κηδεμονία του τριγώνου IMF, ECB, και Ε.Ε. έχει αλλάξει εντελώς την οικονομική δυναμική της χώρας.
Η χώρα παρέδωσε την ηγεσία της στους λογιστές. Παραδόθηκε στο σφαγείο των αριθμών.
Δεμένη θεσμικά αλλά και οικονομικά.
Και βγαίνουν οι αριθμοί και τα παπαγαλάκια, στο γυαλί να μιλήσουν για ανάπτυξη.
Την ώρα που θεσμικά η χώρα έχει δεθεί χειροπόδαρα.
Η γεωργία έχει καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς.
Επιδοτείται η καλλιέργεια των …. σαλιγκαριών την ίδια ώρα που:
Καπνός, βαμβάκι, ζαχαρότευτλα (για ζάχαρη) έχει απαγορευτεί η καλλιέργειά τους από τους γραφειοκράτες της Ε.Ε.
Το σκληρό σιτάρι το ίδιο.
Η ελιά; Η Ε.Ε. υποστηρίζει και επιδοτεί όχι το τελικό προϊόν που είναι το ελαιόλαδο αλλά τα ελαιόδεντρα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ελαιόλαδο είναι είδος εν ανεπάρκεια στον πλανήτη είναι απορίας άξιον γιατί η Ε.Ε πληρώνει τους ελαιοπαραγωγούς για να κάθονται.
Είναι καλύτερα να ξεχάσω το τι συμβαίνει στο κλειστό επάγγελμα του αμπελουργού.
Γιατί και ο αμπελουργός είναι κλειστό επάγγελμα, όπως ο ταξιτζής ή ο φαρμακοποιός, αλλά επειδή στην περίπτωσή μας ο καλός αμπελουργός είναι ο Γάλλος, απαγορεύεται στον Έλληνα να φυτέψει καινούργιο αμπελώνα χωρίς την άδεια της Ανώτατης Αρχής.
Υποτυπώδης βιομηχανία τα ναυπηγεία στην Ελλάδα, αλλά να που και εκεί η Ε.Ε έχει βάλει την σφραγίδα της.
Απαγορεύει στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά να κτίσουν εμπορικά πλοία. Πήραν λέει παράνομες επιδοτήσεις, και τέτοια πράγματα δεν συγχωρούνται.
Στο 22,6% έφτασε η ανεργία!
Και από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, οι θέσεις εργασίας στα φανάρια είναι όλες κλεισμένες.
Οποιοσδήποτε σέβεται τον εαυτό του αποφεύγει να δουλέψει σε εργασία που αποφέρει λιγότερα από ένα καλό πόστο ζητιάνου, με αποτέλεσμα την φυγή των νέων στο εξωτερικό.
Όταν μάλιστα τα παιδιά θεωρούνται, από την εφορία, είδος πολυτελείας, δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που κυβέρνηση αγωνιά αν θα λάβει την επόμενη δόση.
Ποιόν θα προστατέψει με αυτά τα χρήματα;
Τους αγρότες που τους μειώνει την σύνταξη; (Αλήθεια ποιος σε τούτον τον πλανήτη έχει ανάγκη τα 30€ του συνταξιούχου αγρότη, και τα αποζητά με τέτοια λύσσα;)
Τα ΑμΕΑ που διαδήλωσαν προχθές μπροστά στο Υπουργείο;
Ή τους συνταξιούχους που τους υπόσχεται συντάξεις Βουλγαρίας και φάρμακα Μπαγκλαντές;
Ποιόν θα προστατέψει με τα 31 δις;
Ποιος ο λόγος, όλοι εμείς να συνεχίζουμε να κοιτάμε άφωνοι και άβουλοι;
Γιατί να ζητιανεύουμε την φιλία σε μια παρέα που μας θέλουν μόνο για υποζύγια;