Monthly Archives: Μαρτίου 2014
Τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε.
Όταν ο «κουρασμένος» πληροφορήθηκε πως μέσω της Vodafone παρακολουθούσαν τα τηλέφωνά του, επέλεξε να βγάλει στα κανάλια τον Μεϊμαράκη και τον Ρουσόπουλο, για να δείξουν στον Ελληνικό λαό έναν πίνακα και κάποια διαγράμματα.
Ήταν η στιγμή που τον προσπέρασε η Ιστορία.
Αν είχε επιλέξει να ορθώσει ανάστημα, αν είχε κλείσει την Vodafone, θεωρώντας τις εγκαταστάσεις της ως χώρο τέλεσης αδικημάτων, ίσως ακόμα-ακόμα και να μην είχαμε μπει ποτέ σαν χώρα στην διαδικασία των μνημονίων και του failedstate.
Χθες βράδυ (30/3/14) με τον ίδιο τρόπο η Ιστορία προσπέρασε και τον Αλέξη Τσίπρα.
Κανένας δεν αμφέβαλε για την σπουδαιότητα της υπερψήφισης ή όχι του λεγόμενου πολυνομοσχεδίου.
Μάλιστα η, ομολογουμένως επιτυχημένη, προσπάθεια της κυβέρνησης να κρατήσει κρυφό από το ευρύ κοινό το περιεχόμενο του εν λόγω τερατουργήματος αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Σύσσωμη η ελληνική κοινωνία παρακολουθούσε μέσα από τα συστημικά κανάλια την προσπάθεια του «λαγού» υφυπουργού Ανάπτυξης να αναδείξει το πρόβλημα με το γάλα.
Λίγοι και σε κάποιες περιπτώσεις ελάχιστοι ανέφεραν το τι μέλει γενέσθαι για τα φαρμακεία, περίπτερα, φωτοβολταϊκά, ναυτικούς, αγορά εργασίας, και ακόμα λιγότεροι για το κλείσιμο του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων
Δεν πιστεύω ότι θα εξεπλάγην αν κάποιος σήμερα μου ανέφερε ότι μετά τα όσα έχουν γίνει τελευταία θα έπρεπε να αρχίσουμε να μιλάμε για συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Τσίπρα.
Κάτι τέτοιο δεν θα ήθελε και η κυβέρνηση να ακουστεί. Άλλωστε έχει και κάποιους βουλευτές-μπαλαντέρ στο παρασκήνιο (μισο-ανεξάρτητοι από την ΔΗΜΑΡ και κάποιους ανεξάρτητους) που θα τους χρησιμοποιήσει όταν δεν θα βγαίνουν τα κουκιά.
Άλλωστε διευρύνεται και στο κοινό το αίσθημα ότι υπάρχει Δημοκρατία στον τόπο αν κάποιος κάθε λίγο και λιγάκι διαρρηγνύει τα ιμάτιά του στον Ναό της Δημοκρατίας.
Αλήθεια τι έγινε χθες βράδυ(30/3/14) στην Βουλή και πως θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει;
Ήττα της Αντιπολίτευσης;
Άγνοια, ανικανότητα;
Ή μια καλά σκηνοθετημένη θεατρική παράσταση;
Δεν μπορώ να μιλήσω για τα μέσα. Το κάθε κόμμα επιλέγει τους συμβούλους του και βάσει όσων συζητούνται αποφασίζει για την στρατηγική του.
Θα μιλήσω όμως για εκεί που ήμουνα: Έξω από την Βουλή, στο πεζοδρόμιο.
Ένα τέτοιας κρισιμότητας πολυνομοσχέδιο, ολάκερη η Britannica, και έξω από την Βουλή μαζεύτηκαν γύρω στα 1.000 άτομα.
Αλήθεια, δεν μπορεί ή δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να πιέσει λίγο παραπάνω την κυβέρνηση;
Δεν μπορεί μέσα από μια Αθήνα 5.000.000 να μαζέψει 10,20, 50.000 άτομα;
Ούτε καν να φέρει από την επαρχία 20 λεωφορεία;
Τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε.
ShortLink http://wp.me/p1h3Tw-zj
Το «πόθεν έσχες» των Δημοτικών αρχόντων της Ζακύνθου.
Η ιστοσελίδα «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς, οργάνωση κατά της διαφθοράς» έχει ειδική σελίδα στο διαδίκτυο για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Ούτε ένας από τους αρχοντάδες μας, δεν έχει αναρτήσει, δεν έχει κάνει γνωστή την περιουσιακή του κατάσταση. (29/3/14)
Η Ζάκυνθος λάμπει δια της απουσίας της από την προσπάθεια διαφάνειας στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Η ιστοσελίδα έχει αναρτήσει την περιουσιακή κατάσταση Δημάρχων και Δημοτικών αρχόντων σε περισσότερους από 100 δήμους σε όλη την χώρα.
Γη και Ύδωρ.
Πίστη στην Ευρωζώνη δηλώνει ο Δραγασάκης, στην προσπάθειά του να αποδείξει πως το πάλαι ποτέ κόμμα της αντίδρασης, ο ΣΥΡΙΖΑ, σοβαρεύτηκε, ενηλικιώθηκε και είναι έτοιμο να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας.
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Δραγασάκη προς τα μέλη της Γερμανικής βουλής, εδώ.
Μετά την Ν.Δ. το Π.Α.Σ.Ο.Κ., την ΔΗΜΑΡ κλπ. είναι ώρα και για τον ΣΥΡΙΖΑ να δώσει γη και ύδωρ ώστε να του δοθεί η άδεια να αναλάβει την εξουσία.
Άλλο ένα συστημικό κόμμα άρχισε σιγά-σιγά να αποκαλύπτεται, αφήνοντάς στην άκρη το αντιμνημονιακό φύλλο συκής.
Ας πάψουν λοιπόν στην Κουμουνδούρου να αναρωτιούνται για το ποσοστό που οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο κόμμα του 39χρονου.
Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θεωρείται ήδη καμένο χαρτί από τους προστάτες της χώρας.
Θα νομοθετήσει όσα μέτρα μπορέσει, θα εξαγοράσει όσο πιο πολλές συνειδήσεις μπορεί, αλλά στο τέλος, ελπίζω, θα σκάσει με πάταγο.
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς ετοιμάζεται. Δίνει καθημερινά εξετάσεις στους κατακτητές.
Η άδεια δεν θα αργήσει να της δοθεί.
P.S.
Η φωτογραφία είναι από την σελίδα 5 της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ της 27ης/4/14.
ShortLink http://wp.me/p1h3Tw-z3
© HeadWaiter
Οδηγίες προς ψηφοφόρους.
Υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι που εκλογικού σώματος που αγνοείται σχεδόν από κάθε μέσον, και μάλιστα αρκετές φορές λοιδορείται.
Είναι οι εκλογείς που επιλέγουν να ψηφίσουν όχι για ιδεολογικούς- κομματικούς λόγους αλλά γιατί μέσω της εκλογικής διαδικασίας προσβλέπουν σε ένα ρουσφέτι, σε μια εξυπηρέτηση, ένα γρηγορόσημο όπως το είχε βαφτίσει ο πρώην καταλληλότερος και σημερινό στέλεχος των 58 και της «Ελιάς».
Κρίση έχουμε, μνημόνιο υπάρχει, ανεργία, φτώχια, success story, και θα είναι άδικος όποιος κατηγορήσει κάποιον ψηφοφόρο για αυτήν του την επιλογή.
Σε αυτούς λοιπόν τους ψηφοφόρους θα ήθελα να δώσω, με τις λίγες γνώσεις που έχω, κάτι που θα τους βοηθήσει στην διαπραγμάτευσή τους με την αυριανή εξουσία.
Ο τόπος που ζω από ποδοσφαιρικής αλλά και από πολιτικής θέσης, παίζει στην Γ’ ερασιτεχνική κατηγορία, έτσι δεν μπορώ να πω τι κάνουν ο Μαρινάκης, ο Αλαφούζος, ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος.
Θα μιλήσω λοιπόν για την κατηγορία που παίζω.
Ο κάθε κομματάρχης, στην μικρή κατηγορία και κοινωνία, όταν αποφασίσει π.χ. να συνεργαστεί με κάποιον άλλο ακολουθεί τους κανόνες της αγοράς.
Μαζί με την χειραψία για την επικύρωση της συμφωνίας δίνεται και μια τραπεζική επιταγή σε χέρι τρίτου.
Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει σοβαρό κίνητρο για την επιτυχία της συνεργασίας και συμφωνίας.
Συμφωνίες Κυρίων μετά από σκληρές και πολυήμερες διαπραγματεύσεις, αλλά στο τέλος- τέλος δεν μπορεί να μείνει η κάλπη απροστάτευτη!
Όποιος δεν τηρήσει την συμφωνία θα δει τον τραπεζικό του λογαριασμό να στενάζει.
Ας δούμε λοιπόν τι θα πρέπει να κάνει και ο ψηφοφόρος που διαπραγματεύεται την ψήφο του
Καλό θα είναι στην δύσκολη εποχή που ζούμε οι ρουσφετολογικές υποσχέσεις, να γίνονται πράξη πριν ανοίξει η κάλπη.
Αν όμως υπάρχει αντικειμενική αδυναμία από το πρόσωπο που παλεύει για το δημόσιο αξίωμα, θα είναι πρέπον και σωστό για τον ψηφοφόρο να εξασφαλίσει όσο γίνεται καλύτερα την μετεκλογική του απαίτηση.
Ας δράσει λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που εξασφαλίζουν ήσυχο ύπνο οι κομματάρχες του τόπου μου.
Μια τραπεζική επιταγή από τον υποψήφιο και στα χέρια τρίτου, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες το αίτημά του να θαφτεί κάτω από τόνους γραφειοκρατικής σκόνης και χωρίς τέλος τηλεφωνημάτων.
Ίσως η πρότασή μου να δείχνει λίγο ανάρμοστη με τα όσα μέχρι τώρα πρεσβεύει η ελληνική κοινωνία, αλλά έχει δείξει την αποτελεσματικότητά της σε πάρα πολλές επιχειρηματικές αλλά και κομματικές συνεργασίες.
Είναι σίγουρο ότι θα έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και για τον ταπεινό, και σε πολλές περιπτώσεις εξαπατημένο ψηφοφόρο.
ShortLink http://wp.me/p1h3Tw-yK
Όταν ψηφίζει η τηλεόραση.
Στο 6,4% το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη σύμφωνα με δημοσκόπηση της Alco για το News It.
Στο 6,4 και μάλιστα την στιγμή που ο άνθρωπος, ο κ. Θεοδωράκης, δεν έχει μιλήσει ακόμα.
Απλά σε μια συνέντευξη τύπου ανακοίνωσε την δημιουργία του νέου κόμματος και παρουσίασε μάλιστα και το λογότυπο.
Τους αγαπάμε λοιπόν οι Έλληνες τους τηλεαστέρες και δεν θέλουμε να τους πικραίνουμε.
Τηλε-βιβλιοπώλης ο Άδωνης, τον κάναμε και Υπουργό, ο κ. Λιάτσος, ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος και αυτός Υπουργός, η οικογένεια Καψή, ο κ. Ρουσόπουλος, ο κ. Κεδίκογλου, ο κ. Ψυχάρης (όχι τόσο τηλεοπτικός αλλά με βαθιές ρίζες), και τόσοι άλλοι.
Έτσι λοιπόν όποιος τολμά να κατέβει από το ύψος του μαγικού κουτιού και να συναντά την καθημερινότητά μας είμαστε πρόθυμοι να τον επιβραβεύσουμε.
Γιατί δηλαδή χωρίς λόγο ο κ. Θεοδωράκης ( και αναφέρομαι στον κ. Θεοδωράκη γιατί είναι το πρόσωπο των ημερών) χωρίς λόγο λοιπόν με κρατούσε σε αγωνία μια ολάκερη εβδομάδα με το ερώτημα να πλανάται:
«Θα τολμήσει ο κ. Θεοδωράκης και το MEGA, να αγνοήσουν εισαγγελική εντολή και να φέρουν στις οθόνες μας, στα σπίτια μας μέσα, την αλήθεια για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι;»
Φυσική συνέπεια λοιπόν η γέννηση του νέου πολιτικού φορέα.
Η τηλεόραση μας αγαπάει.
Αν δεν δούμε κάτι σε αυτήν δεν υπάρχει.
Ότι μας δείχνει είναι αληθινό.
Μας βοηθάει να επιλέγουμε ανάμεσα στο α’ ή το β’ προϊόν.
Μας έμαθε να προσπερνάμε την βία, την φτώχεια, τον αυταρχισμό.
Μπορεί μάλιστα να ζούμε και μέσω αυτής.
Η μαγεία του εικονικού της κόσμου να γίνεται η πραγματικότητά μας.
Νοιώθουμε χαρούμενοι ακολουθώντας τις προτροπές της.
Γινόμαστε τμήμα ενός μεγάλου συνόλου, μιας μεγάλης παρέας.
Μας δείχνει και μας καθοδηγεί από την επιλογή της περισσότερο άνετης σερβιέτας, από το πόσο οικολόγοι και φίλοι με την Γή είμαστε, μέχρι και την ανάδειξη του καταλληλότερου Πρωθυπουργού.
Επιλέγει και προτείνει για εμάς.
Άλλωστε το δείχνει και η θέση της.
Την βάλαμε στο σαλόνι μας στην κουζίνα, στην κρεβατοκάμαρα μας.
Το είχε πει και η προγιαγιά μου:
« Θα έρθει ο καιρός που το κάθε σπίτι θα έχει από πάνω ένα κέρατο για να μας λέει τι να κάνουμε.»
ShortLink http://wp.me/p1h3Tw-yD
Κυβέρνηση ανδρεικέλων.
Μεγαλύτερος και περισσότερος από τον θάνατο της σάρκας είναι ο θάνατος της ελπίδας, ο θάνατος των ονείρων.
Μεγαλύτερο και περισσότερο από τον θάνατο της σάρκας είναι το δηλητήριο που τούτη δω η κυβέρνηση εκχύει στις φλέβες της ελληνικής κοινωνίας.
Διχόνοια, φόβο, φτώχεια, απάθεια είναι τα δώρα της κυβέρνησης προς τον Ελληνικό λαό.
Διέλυσε την, όποια, ελληνική βιομηχανία στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.
Έκλεισε όλες τις μικρές τράπεζες για να δημιουργήσει τέσσερις γίγαντες με πήλινα πόδια.
Απομείωσε την λογιστική και μετά την πραγματική αξία των Ασφαλιστικών Ταμείων στο όνομα της εξυγίανσης.
Κατήργησε το δικαίωμα του Έλληνα να πεθάνει με αξιοπρέπεια, ουρλιάζοντας για το κόστος της νοσοκομειακής περίθαλψης.
Λοιδόρησε και μετά άφησε άνεργο τον Δημόσιο Υπάλληλο τον γιατρό τον υδραυλικό.
Μίλησε για εφοπλιστές της ασφάλτου και εννοούσε τους ταξιτζήδες.
Μίλησε για συντεχνίες αδιαφορώντας για το συνταγματικό, αλλά και ανθρώπινο δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών να δημιουργούν επαγγελματικές ενώσεις και να δρουν ομαδικά.
Φέρνει κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών αδιαφορώντας για ένα ενδεχόμενο bank-run που θα είναι ικανό να φέρει το τελειωτικό κτύπημα στην ημιθανή οικονομία.
Στο όνομα του οικονομικά και πολιτικά ορθού λεηλατεί την χώρα και τους κατοίκους της υποσχόμενη πρωτογενές πλεόνασμα και ενδυνάμωση της Δημοκρατίας.
Και όμως είναι κυβέρνηση ανδρεικέλων.
Άλλοι κρατάνε τα νήματα.
Και εμείς άξιοι απόγονοι ραγιάδων αγωνιούμε για το πώς θα μας σερβίρουν το επόμενο παραμύθι τους.
Αγωνιούμε για να απολαύσουμε και εμείς, λίγη ακόμα δημοκρατία ,λίγο ακόμα πλούτο που η κυβέρνησή μας αλλά και η Δημοκρατική Ευρώπη των λαών, έχουν με απέραντη αγάπη προετοιμάσει για εμάς.
ShortLink http://wp.me/p1h3Tw-yw