Και εσύ Αντώνη;

// Όταν το  2005 η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή βρέθηκε αντιμέτωπη με το σκάνδαλο των υποκλοπών θεώρησε σωστό και «συνετό» να το αντιμετωπίσει με σχεδιαγράμματα πάνω σε έναν πίνακα.

Αυτή της η κίνηση ίσως και να έδειξε στον κάθε «ενδιαφερόμενο» ότι σε τούτην την χώρα οι έννοιες «φτύσιμο»  και «βροχή» είναι ταυτόσημες και οι δύο λέξεις είναι συνώνυμες.

Σήμερα 6 και κάτι χρόνια μετά η ηγεσία του λεγόμενου κεντροδεξιού χώρου συνεχίζει να κάνει τα ίδια λάθη.

Ανεβαίνοντας στην ΔΕΘ ο Αντώνης συνέχισε την «επιτυχημένη» πορεία του προκατόχου του.

Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν καταλαβαίνω, δεν αντιδρώ.

Κύριε Πρόεδρε:

Α: Ακούγεται ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός της χώρας είχε επαφές με το ΔΝΤ ενόσω ήταν ακόμα πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Β. Ακούγεται ακόμα ότι συμμετείχε σε δείπνο ή δείπνα με διάφορους εμπόρους χρημάτων.

Γ. Ακούγεται ότι τον Δεκέμβριο του  ΄8 η Τράπεζα της Ελλάδος για ένα σχετικά μικρό η μεγάλο χρονικό διάστημα άφησε κάποιους να παίξουν με το χρέος της χώρας.

Δ. Ακούγεται ότι ένας βουλευτής του κόμματός σας ο Κ. (με κάπα ΚΕΦΑΛΑΙΟ) Καμμένος, ναυμαχεί μόνος του χωρίς την παραμικρή βοήθεια και όσο γίνεται ποιο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Ε. Ακούγεται ακόμα ότι μια κυρία πρώην στέλεχος της στατιστικής Υπηρεσίας καταγγέλλει  ότι τα στοιχεία που βοήθησαν την χώρα να ζητήσει την βοήθεια του ΔΝΤ  ήταν «μαγειρευμένα»

Δεν θα θελα σε καμμία περίπτωση ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης  στην Θεσσαλονίκη να αναφέρει όλα αυτά που έχουν ακουστεί, και άλλα πολλά που εμείς οι κοινοί θνητοί δεν ξέρουμε, όχι δεν θα θελα κάτι τέτοιο.

Δεν θα ήθελα δηλαδή να πει: Υπάρχει αυτό, και αυτό και αυτό, κράτει λοιπόν όλα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χώρα μπήκε υπό επιτήρηση βάσει σχεδίου και μέχρι να βγεί η αλήθεια κανένας Έλληνας δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του στην εφορία, και σαν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αναλαμβάνω την ευθύνη για αυτήν την κίνηση.

Όχι δεν περίμενα κάτι τέτοιο.

Θα μπορούσε όμως να αναφέρει τις υποψίες του, να δηλώσει ότι το κόμμα του κινείται προς την κατεύθυνση του να ανακαλύψει αν αυτές οι υποψίες είναι αληθινές, να φέρει κυβέρνηση, ΔΝΤ και ΕΕ προ των ευθυνών τους και να αποχωρήσει αφήνοντας κατά μέρος τις κλασικές κοκορομαχίες του τύπου εμείς οι καλοί και αυτοί οι κακοί.

Κάτι τέτοιο περίμενα κ. Πρόεδρε .

Μάλλον ζητάω πολλά.

18-09-2011

no comment

// Με την ιδιότητα του μη ειδικού ας γράψω λίγο για την οικονομία.

Γύρω στο 2001 λίγο πριν μπούμε στο euro είχα πιάσει συζήτηση με έναν παππού.

Έτυχε να ακούμε μαζί ραδιόφωνο.

Ο Σημίτης στις δόξες του, ανακοίνωνε πληθωρισμό 1,5% .

Θυμάμαι τότε τον παππού με ένα πικρό χαμόγελο να με ρωτάει:

«Δεν καταλαβαίνω κάτι ρε παλικάρι: Όταν ο πληθωρισμός κάλπαζε στην Ελλάδα με 15 και 20% θυμάμαι, είχαμε ο καθένας από εμάς κάτι καταθέσεις στις τράπεζες. Κάθε μήνα παίρναμε τους τόκους και  ζούσαμε τις οικογένειές μας ή αφήναμε τα χρήματα για ένα δύο χρόνια και μετά αγοράζαμε ένα οικόπεδο ή ξέρω εγώ τι άλλο.

Τότε με πληθωρισμό 20% οι τράπεζες μας χρωστούσαν, σήμερα τι έγινε και με πληθωρισμό 1,5% χρωστάμε όλοι στις τράπεζες;

Κοίτα γύρω σου: Η Αθήνα. Μια κακάσχημη πόλη για πολλούς, αλλά να στεγάζει εκατομμύρια κόσμο, με μια μοναδική ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις άλλες πρωτεύουσες του Δυτικού κόσμου. Τα σπίτια είναι ιδιόκτητα και ούτε μια από αυτές τις κακάσχημες πολυκατοικίες δεν κτίστηκε με τραπεζικό δάνειο αλλά με μεροκάματα και μια ελληνική πατέντα που δεν διδάσκεται σε κανένα οικονομικό πανεπιστήμιο: Την Αντιπαροχή.

Τώρα γιατί θα πρέπει ο νέος να δουλέψει 40 χρόνια για να μπορέσει να ξεχρεώσει το στεγαστικό δάνειο που πήρε για να στεγάσει τα όνειρά του; »

Δεν μπόρεσα να απαντήσω στον παππού και αντί αυτού θα κάνω και εγώ κάποιες ερωτήσεις – διαπιστώσεις παρακάτω.

Α. Μια «τραβηγμένη» θεωρία λέει ότι η διαφορά ανάμεσα σε έναν ζητιάνο  και έναν πολίτη που ανήκει στην μεσαία τάξη στις ΗΠΑ έγκειται στο γεγονός ότι στον ζητιάνο καμιά τράπεζα δεν χορηγεί πιστωτική κάρτα.

Β. Είναι δυνατόν ο ταξιτζής στην ΝΥ να έχει απλά μια πράσινη κάρτα αρκετές φορές πλαστή και ο Αθηναίος ταξιτζής να σου μοστράρει ολόκληρο ελληνικό διαβατήριο;

Γ. Πως είναι δυνατόν ο Γερμανός πολίτης κοινωνός της ισχυρότερης οικονομίας στην Ευρώπη να μένει στο ενοίκιο και ο Έλληνας να έχει όχι μόνο πρώτη κατοικία αλλά και εξοχικό;

Δ. Ας με βοηθήσει τώρα κάποιος καθηγητής ή φοιτητής από ένα οικονομικό πανεπιστήμιο, σε μια απορία που έχω:

Το πρόβλημά μου λέγεται μικρομεσαία επιχείρηση.

Παράδειγμα και όχι μοναδικό ,  το ψιλικατζίδικο, η ΕΒΓΑ ή η ΔΕΛΤΑ της γειτονιάς που λέγαμε παλιά.

Αυτές οι «επιχειρήσεις» θα πρέπει να διδάσκονται ως παράδειγμα προς αποφυγήν σε κάθε σοβαρό οικονομικό πανεπιστήμιο.

Έχοντας υψηλό κόστος λειτουργίας αλλά και αδυναμία να  διαπραγματευτούν με τους προμηθευτές, διευρύνουν τις πληθωριστικές τάσεις στην αγορά.

Ακόμα το μικρό τους μέγεθος αλλά και η διασπορά τους κάνει δύσκολο έως αδύνατο τον έλεγχό τους από την κεντρική διοίκηση με αποτέλεσμα να αποτελούν  βάση της παραοικονομίας και φοροδιαφυγής.

Είναι εύκολο ακόμα και σε έναν πρωτοετή φοιτητή να καταλάβει ότι τέτοια φαινόμενα δεν μπορεί να υπάρχουν σε μια αλυσίδα.

Έχω δίκιο;

Να λοιπόν πεδίον δράσης λαμπρό για την κυβέρνηση.

Μετά τις ΤΑΧΙ.Α.Ε. , τα ΦΟΡΤΗΓΑ LTD, ας δώσει σε μια αλυσίδα τα καταστήματα ψιλικών, στον  ZARA πχ τα καταστήματα ρουχισμού κλπ.

Κύριε καθηγητά έχω δίκιο;

Και κάτι τελευταίο:

Ε. Ποιο είναι το μέλλον μιας χώρας που κάνει εισαγωγή τελειοφοίτων πρώτης Δημοτικού και εξαγωγή πτυχιούχων πανεπιστημιακών τμημάτων;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ;

Το 2003 αν θυμάμαι καλά ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος Κώστας Σημίτης είχε αναφέρει από βήματος της Βουλής ότι μόλις και ξεπληρώσαμε τις τελευταίες δόσεις από το δάνειο της Επανάστασης του ’21.

Όλα καλά μόνο που ίσως ξέχασε να μας ενημερώσει για ποιόν ακριβώς λόγο η αποπληρωμή του χρέους έγινε το 2003 ενώ είχαν ήδη προηγηθεί 3-4 χρεωκοπίες της χώρας με ποιο γνωστή αυτή του Τρικούπη.

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά ενώ χρεοκοπούσαμε σαν χώρα, ενώ ο Ελληνικός λαός αναγκαζόταν να  υποστεί όλες τις συνέπειες μιας τέτοιας κατάστασης οι Ελληνικές κυβερνήσεις αναγνώριζαν μετά το χρέος και συνέχιζαν να το εξυπηρετούν.

Νοιώθω ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί και σήμερα.

Προς θεού δεν θέλω να ισχυριστώ ότι η χώρα οδεύει προς χρεωκοπία και φυσικά κανένας δεν εύχεται κάτι τέτοιο, αλλά εκτός από τις γεμάτες πανικό τελευταίες κινήσεις του Βενιζέλου υπάρχει κάποιο σχέδιο, έστω επί χάρτου, σ την Κυβέρνησης  ή στην Αντιπολίτευση που να εξετάζει κάποιες κινήσεις;

Τι θα κάνουμε; Αναγνωρίζουμε όλο το χρέος; Θα πληρωθείτε μέχρι τελευταίο  euro όπως  δηλώνει ο κ Παπανδρέου- Αναγνώστου;

Θα θεωρήσουμε ένα ποσοστό αυτού του χρέους ως μη νόμιμο και θα αρνηθούμε να το πληρώσουμε;

Ή θα ανοίξουμε μια καινούργια καθαρή σελίδα (σαν κράτος έχουμε το δικαίωμα, μόνο με πόλεμο αυτό μας το δικαίωμα μπορεί να αφαιρεθεί) μια καθαρή σελίδα  απαλλαγμένοι από την οικονομική σκλαβιά των τελευταίων 150 χρόνων;

Δεν ξέρω. Κανείς δεν μιλάει αλλά και δεν βλέπω κανέναν αρκετά ικανό ( στην πολιτική μας ζωή) να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος.

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Ο κύριος  Αναγνώστου θα ανακοινώσει ότι , κάτω από κάποιες προϋποθέσεις να δώσει το δικαίωμα στους ιθαγενείς αυτού το τόπου να πουν την γνώμη τους μέσω ενός δημοψηφίσματος

MIND THE GAP

Τούτη εδώ η κυβέρνηση σε καμιά περίπτωση δεν πιστεύω ότι μπορεί να λάβει  άλλον χαρακτηρισμό εκτός από κατοχική.

Πιστεύω ότι το όλο εγχείρημα δεν είναι τίποτε άλλο από μια ακόμα περίπτωση προσπάθειας «κοινωνικού αυτοματισμού» αλλά και νομιμοποίησης των κινήσεων της κυβέρνησης.

Σε καμία περίπτωση εγώ προσωπικά δεν θα βοηθήσω σε μια τέτοια μορφής διχασμού της Ελληνικής κοινωνίας.

Θα πάω να ψηφίσω.

Θα πάω να ψηφίσω και θα ψηφίσω για αρκετά πράγματα ενάντια στα πιστεύω μου.

Να μικρύνει το δημόσιο; (απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι)  ΟΧΙ

Να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών ;      ΟΧΙ

Δύο 18χρονες για κάθε Έλληνα;   ΟΧΙ

Να κάνει δώρο στον  GAP  ένα ελικόπτερο το Ελληνικό Δημόσιο;    ΝΑΙ

Δεν θα κοιτάξω στην περίπτωση αυτού του Δημοψηφίσματος τι  είναι καλό για την χώρα, αλλά μόνο το πώς θα δείξω τον δρόμο εξόδου σε τούτην την κυβέρνηση αλλά και στην Τρόικα.

Δημοψήφισμα με την μπότα του ΔΝΤ στον λαιμό μου δεν είναι δημοψήφισμα