Τι έχασα, τι έχω, τι μου πρέπει.

Λίγες μόνο μέρες πριν τις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου και όλη η Ελλάδα αναστενάζει στα τηλεοπτικά παράθυρα.

Οι «σωτήρες» της χώρας ξανά σε πρώτο πλάνο.

Αριστεροί, ακροαριστεροί, δεξιοί, ακροδεξιοί, κεντρώοι, δυνάμεις της σταθερότητας όλοι υπόσχονται, όλοι τάζουν, όλοι αγωνίζονται για την πολυπόθητη καρέκλα και όσα έρχονται μαζί με αυτήν.

Πολιτικό κόμμα που στις εθνικές εκλογές ξεπεράσει το 1,5%, αν δεν κάνω λάθος, επιδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό με ένα ποσόν της τάξεως των 5.000.000€.

Έχετε δίκιο, έπρεπε να μειωθεί η αγροτική σύνταξη γιατί το κράτος δεν «έβγαινε».

Αλλά πριν πάμε να ψηφίσουμε ας δούμε τι πέτυχαν όλοι αυτοί οι καλά αμειβόμενοι εκπρόσωποι του Λαού τα τελευταία πέντε χρόνια.

Δεν τους εκλέγω μόνο σαν πολίτης αλλά επίσης και τους πληρώνω.

Και σαν «εργοδότης» καλό θα είναι να βλέπω αποτελέσματα, να δω αν τα εκατομμύρια που δίνω για να λειτουργεί η Βουλή, τα κόμματα, το πρωθυπουργικό γραφείο, και τόσοι άλλοι, έπιασαν τόπο.

Καταλαβαίνω και δεν μπορώ να αρνηθώ ότι υπάρχουν «ιδεολογικές» διαφορές ανάμεσα στους κομματικούς μηχανισμούς, αλλά την ίδια στιγμή κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί και την γενναιοδωρία του κρατικού μηχανισμού, είτε μιλάμε για την «αριστερά» είτε για την «δεξιά».

Κανείς από εμάς τους μη έχοντες σχέση με το κράτος άλλη εκτός του έφορου και του τροχονόμου, θα θέλαμε να ρωτήσουμε τι έγινε ο πακτωλός χρημάτων που μπήκε στην χώρα (ΜΟΠ, πακέτο Ντελόρ, πλαίσια στήριξης, ΕΣΠΑ) τα τελευταία 30 χρόνια.

Και θα είμασταν γραφικοί αν ζητούσαμε από κάποιον από τους τόσο καλά αμειβόμενους, να μας εξηγήσει πως και με ποιόν τρόπο διαχειρίστηκε την ροή όλων αυτών των χρημάτων.

Εμείς οι γραφικοί ας σταματήσουμε στην τελευταία 5ετία.

Οι τόσο ακριβά αμειβόμενοι εκπρόσωποί μας πέτυχαν:

Το 2009 το χρέος της χώρας ως ποσοστό του ΑΕΠ (επικροτώντας και την δουλειά του κ. Παπακωνσταντίνου) ήταν 113,8%.

Μέσα σε μια πενταετία:

Απέλυσαν 1.000.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

Κάποιες δεκάδες χιλιάδες στον δημόσιο.

Εξαΰλωσαν τα αποθεματικά όλων των ασφαλιστικών ταμείων.

Διέλυσαν την ελληνική τραπεζική αγορά δημιουργώντας ένα μονοπώλιο 4 γιγάντων με πήλινα πόδια.

Και όσο για το δημόσιο χρέος;

Αυτό έφτασε κάπου στο 215%, σε σχέση με το ΑΕΠ.

Σε αυτές τις εκλογές ας πάψουμε να βλέπουμε μέσα από τα χρωματιστά γυαλιά που μας έχουν φορέσει.

Ας δούμε μόνο αριθμούς, μόνο νούμερα.