Στον πόλεμο το πρώτο θύμα είναι η Αλήθεια.

Δεν ξέρω πώς να το πω. Δεν ξέρω πώς να τους κάνω να το καταλάβουν.

Το πρώτο θύμα στον πόλεμο είναι η Αλήθεια.

Και η Αλήθεια ηττάται καθημερινά στην πατρίδα μου τα τελευταία πέντε χρόνια.

Δεν υπάρχει θέμα χρημάτων, χρέους, πιστωτών και εταίρων.

Ο πόλεμος δεν γίνεται για μία, δέκα ή εκατό νταλίκες φορτωμένες με όμορφα τυπωμένα κομμάτια χαρτιού.

Όσοι ξεκίνησαν τον πόλεμο δεν έχουν ανάγκη από τέτοια. Μπορούν και τυπώνουν χιλιάδες, εκατομμύρια τέτοια χαρτάκια χωρίς κανένας να τους ελέγχει.

Την ανεξαρτησία της χώρας μου θέλουν, τον ιδρώτα και την αξιοπρέπεια των κατοίκων της επιζητούν.

Είναι πόλεμος.

Κοιτάζοντας γύρω σου βλέπεις τα αποτελέσματα.

Εξαθλιωμένα πρόσωπα, ρημαγμένη κοινωνία, ερειπωμένα όνειρα.

Το πρώτο θύμα είναι η Αλήθεια.

Είστε μικροί, είστε αδύναμοι, τεμπέληδες, δεν παράγετε τίποτε, είστε διεφθαρμένοι, φοροφυγάδες.

Αγρότης με καταθέσεις 1 εκατομμυρίου, ταξιτζής με το μισό Κολωνάκι δικό του, γιατρός με την μισή UBS σε offshore!

Και μια μέρα αποφάσισε η Lagarde του IMF να έλθει στην Ελλάδα για να φέρει στον ίσιο δρόμο τον πατέρα, αδελφό, γείτονά μου, ναι αυτόν τον αμετανόητο πρασινοφρουρό, που για τόσα χρόνια ζούσε εις βάρος μου που δούλευα στον ιδιωτικό τομέα.

Ήλθαν ακόμα οι Γερμανικές και Γαλλικές εταιρείες και σχολές σκέψεις για να διδάξουν ηθική, στην ανήθικη Ελληνική επιχειρηματικότητα.

Και αναμασούν καθημερινά πως ότι βλέπω, ότι γίνεται γύρω μου δεν είναι πόλεμος, δεν είναι λεηλασία.

Το πρώτο θύμα είναι η Αλήθεια.

Μπήκα στην ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ένωση με ψεύτικα στοιχεία. Δεν άλλαξα, με τον σωστό τρόπο, την φουστανέλα με το φράκο.

Ποινή μου ο Θάνατος.

Και θα πρέπει να την αποδεχθώ γιατί με έπεισαν πως μου αξίζει, πως είναι αποτέλεσμα των δικών μου ενεργειών.

Στον πόλεμο το πρώτο θύμα είναι η Αλήθεια.

Και η σκέψη μου προσχώρησε στο στρατόπεδο του εχθρού.

Η δική του αλήθεια έγινε δική μου.

Πίστεψα πως δεν αξίζει να πολεμήσω.

Πίστεψα πως ο αγώνας μου είναι εκ των προτέρων χαμένος.

Το μόνο που μένει είναι η άνευ όρων παράδοση.