Παίζοντας τις κουμπάρες.

Ξεπέρασε τις προσδοκίες η χθεσινοβραδινή (11/2/16) παράσταση στην Βουλή των Ελλήνων.

Μια παράσταση άξια για το West End, και όχι για την ψωροκώσταινα της πλατείας Συντάγματος.

Είχε τα πάντα: Αίμα, δάκρυα, πόνο, όρκους πίστης, αλλά και ένα happy end με την επιστροφή στο μαντρί του «για πάντα ασυμβίβαστος» βουλευτή Αχαΐας κ. Νικολόπουλου.

270 βουλευτές (ο Βούδας απείχε) διασταύρωσαν τα ξίφη τους, με στόχο το τηλεθέαμον κοινό, γνωρίζοντας ελπίζω, ότι το Σύνταγμα της χώρας (άρθρο 15.2) χρησιμοποιεί την φράση «αποκλειστική αρμοδιότητα» για τον έλεγχο των ΜΜΕ από το ΕΣΡ.

Ότι και αν ειπώθηκε χθες βράδυ στην Βουλή είναι σίγουρο ότι μοναδικός σκοπός του ήταν να συσπειρώσει τους εναπομείναντες οπαδούς των συστημικών κομμάτων.

Και η παράσταση συνεχίζεται:

Γύρω στα 17 τρακτέρ θα παρελάσουν το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας, συνοδεία περιπολικών, αποκλειστική χορηγία του ΚΚΕ και του αγροτοπατέρα κ. Μπούτα, από το διαχρονικό μπλόκο της Νίκαιας.

Το σύστημα έχει ήδη αρχίσει να βάζει χαλινάρι στα υποζύγιά του.

Μολότοφ, σπασμένα τζάμια, κάποιες συλλήψεις, μια μεγαλειώδη διαδήλωση είναι ανεκτά από το σύστημα. Αλλά μέχρι εκεί.

Ούτε οι αγρότες θα κερδίσουν, ούτε και το νομοσχέδιο για τα κανάλια θα εφαρμοστεί.

Άλλωστε ο κ. Poul Thomsen του IMF μόλις χθες ζήτησε άλλα 9 δις και πρέπει να βρούμε τρόπο να τα δώσουμε.

Τι διάολο περήφανη χώρα είμαστε;

http://wp.me/p1h3Tw-Oz